A porta do Ortegal
merda de musica
¿e logo que musica querias poñer?
Mellor tiñas que poñer a de Adios, ríos, adiós fontes de Rosalía... Pero cuns arranxos..Adiós ríos, adios fontes,Adiós regatos pequenos,Adiós vista dos meus ollos,Non sei cando nos veremos…Ortigueira e Ferrolterra,Terra onde meu criei,Os señores que segregaron,Teñen complexos de rei.Monte, peixe e minería,Eucaliptos que move o vento,Señoritos piadores,Mentiras sen arrepentimentos.Polígono que eleva a altar,Ata un despacho oval,E asi pasamolas horas, Sen nada que preocupar.Amoriñas das silveiras,Tapan pistas e camiños,Recreativas, miradores…¿Cando vos han de rozar?¡Pavillón!, ¡campo de fútbol!Abandoados comas parroquias,Polas portas pedindo votos…“¿Quén o fai mellor ca mín?”.Bombeo xurro no urbán…E ¿quén se ha de queixar?Arranxo igrexas dende o pulpitro,Na campaña electoral.Adiós, adiós que me vou,Que queden todos por santos,O que aquí non traballou,Só se quixo ir pitando.Xa se oen moi lonxe, moi lonxe,Os piareiros e as mentiras,E por riba ven touriño,Con promesas incumpridas.Xa se oen lonxe, moi lonxe,Cada leria é unha dor,Voume con cara de parvo,¡Cariño, adiós, adiós!Adiós procesión do Carme,Danza de arcos e gaiteiros,Digoche este adiós chorando,Dende a proa do Artal.Non te olvido meu Cariño, Se morro de soidá,Deus bendiga aos teus mariñeiros,Tua terra, ceo e mar.Adiós ríos, adiós fontes,Adiós campos sen plantar,Fuches dun porto orgulloso…A unha aldea vacacional..
eso e un poeta si señor plas! plas! plas!
Cada pueblo tiene lo que sus gentes merecen.
Pos vaite para Boimoirto, non te jode
Miña nai,que dor de oidos.Voume para Boimorto.
Ten coidadiño lojo coa língua azul, polo de boi.E xa non che falo dos cornos, polo de boi tamén.E como te confundan cunha vaca, non te vaian ordeñar.E faite mirar os tapóns.
Ironía e humor fino a raudais.
Publicar un comentario
10 comentarios:
merda de musica
¿e logo que musica querias poñer?
Mellor tiñas que poñer a de Adios, ríos, adiós fontes de Rosalía... Pero cuns arranxos..
Adiós ríos, adios fontes,
Adiós regatos pequenos,
Adiós vista dos meus ollos,
Non sei cando nos veremos…
Ortigueira e Ferrolterra,
Terra onde meu criei,
Os señores que segregaron,
Teñen complexos de rei.
Monte, peixe e minería,
Eucaliptos que move o vento,
Señoritos piadores,
Mentiras sen arrepentimentos.
Polígono que eleva a altar,
Ata un despacho oval,
E asi pasamolas horas,
Sen nada que preocupar.
Amoriñas das silveiras,
Tapan pistas e camiños,
Recreativas, miradores…
¿Cando vos han de rozar?
¡Pavillón!, ¡campo de fútbol!
Abandoados comas parroquias,
Polas portas pedindo votos…
“¿Quén o fai mellor ca mín?”.
Bombeo xurro no urbán…
E ¿quén se ha de queixar?
Arranxo igrexas dende o pulpitro,
Na campaña electoral.
Adiós, adiós que me vou,
Que queden todos por santos,
O que aquí non traballou,
Só se quixo ir pitando.
Xa se oen moi lonxe, moi lonxe,
Os piareiros e as mentiras,
E por riba ven touriño,
Con promesas incumpridas.
Xa se oen lonxe, moi lonxe,
Cada leria é unha dor,
Voume con cara de parvo,
¡Cariño, adiós, adiós!
Adiós procesión do Carme,
Danza de arcos e gaiteiros,
Digoche este adiós chorando,
Dende a proa do Artal.
Non te olvido meu Cariño,
Se morro de soidá,
Deus bendiga aos teus mariñeiros,
Tua terra, ceo e mar.
Adiós ríos, adiós fontes,
Adiós campos sen plantar,
Fuches dun porto orgulloso…
A unha aldea vacacional.
.
eso e un poeta si señor plas! plas! plas!
Cada pueblo tiene lo que sus gentes merecen.
Pos vaite para Boimoirto, non te jode
Miña nai,que dor de oidos.
Voume para Boimorto.
Ten coidadiño lojo coa língua azul, polo de boi.E xa non che falo dos cornos, polo de boi tamén.E como te confundan cunha vaca, non te vaian ordeñar.E faite mirar os tapóns.
Ironía e humor fino a raudais.
Ironía e humor fino a raudais.
Publicar un comentario